Cubaanse boomkikker

Beschrijving van de Cubaanse boomkikker

Leefgebied van de Cubaanse boomkikker

De Cubaanse boomkikker komt oorspronkelijk voor in Cuba, de Bahama’s en de Kaaimaneilanden. Ze zijn verder geïntroduceerd in Florida (VS), Hawaï, Puerto Rico, Anguilla, Bonaire en de Amerikaanse en Britse Maagdeneilanden. 

Cubaanse boomkikkers leven vanaf zeeniveau tot op een hoogte van 1110 meter. Ze worden vaak op de grond en op boomstammen aangetroffen in een breed scala van habitats, waaronder bossen, mangroven, kustgebieden en gebieden met brak water. Ze komen voornamelijk voor in verstoorde habitats, inclusief voorstedelijke en stedelijke gebieden. Gedurende de dag trekken ze zich terug op warme, vochtige plekken zoals holle boomstammen, holen, vogelnesten, huizen, waterbakken en andere plekken met zoetwater.

Uiterlijk

Gemiddeld zijn Cubaanse boomkikkers 2,5 tot 12 cm lang. Het is één van de grootste soorten boomkikkers die in Florida te vinden zijn. Het vrouwtje kan bijna twee keer zo groot worden als het mannetje. Ze hebben uitpuilende ogen. Deze kikkers zijn herkenbaar aan de grote hechtschijven aan de tenen, waarmee ze kunnen klimmen.

De kleur varieert van dier tot dier. De meeste neigen naar wit tot lichtbruin, maar ze kunnen ook groen tot donkerbruin zijn, met een witte, lompe buik. Ze ontwikkelen zich tot kikkers wanneer de kikkervisjes een lengte bereiken van 1,25 tot 1,91 cm. Ze wegen gemiddeld 57 g.    

Voortbeweging

Dankzij de hechtschijven aan de tenen kunnen Cubaanse boomkikkers goed klimmen.

Wetenswaardigheden

• Vrouwtjes kunnen bijna twee keer zo groot worden als mannetjes.
• Wanneer ze worden gevangen, blazen Cubaanse boomkikker hun lichaam op en scheiden ze een vloeistof uit die giftig is.

Voedsel in de natuur

Het zijn hinderlaagroofdieren die zich richten op prooien die dichtbij komen, zoals kleine insecten, spinnen en andere ongewervelden, evenals insectenlarven, kleine hagedissen en andere kikkers. 

Gedrag

Door een breed dieet en het vermogen om zich snel voort te planten zijn Cubaanse boomkikkers een zeer succesvolle invasieve soort. Ze zijn over het algemeen ’s nachts actief en wel het meest van de avond tot het ochtendgloren. Als de temperatuur onder de 9,5 ° Celsius daalt, gaan ze in een staat van torpor.

Mannetjes en vrouwen zijn polygynandrisch, wat betekent dat zowel de mannetjes als de vrouwtjes meerdere partners hebben. Het paringsritueel van deze boomkikkers bestaat uit een gezamenlijk gekwaak van de mannetjes om vrouwtjes aan te trekken. De meest geschikte habitat voor het broeden is een warm, vochtig gebied. Na hevige stortbuien in het natte seizoen, trekken grote groepen volwassen dieren naar de broedplaatsen en lokken de mannetjes de vrouwtjes met hun gekwaak. Het paren gebeurt meestal willekeurig.

Vrouwtjes groeien sneller, maar zijn later geslachtsrijp dan mannetjes. De mannetjes zijn gemiddeld na 120 dagen geslachtsrijp en vrouwtjes na gemiddeld 255 dagen. Naarmate de lichaamsgrootte van een vrouwtje toeneemt, neemt de vruchtbaarheid ook toe.

Predatie

Bekende predatoren zijn rattenslangen, gewone kousenbandslangen, oostelijke lintslangen, hardlopers, Amerikaanse kraaien, ridderanolissen en mensen. Kikkervisjes en juvenielen worden bejaagd door Amerikaanse kraaien. Wanneer ze worden gevangen, blazen Cubaanse boomkikker hun lichaam op en scheiden ze een vloeistof uit die giftig is. Ook kannibalisme onder jonge kikkervisjes is waargenomen. 

Voortplanting in de natuur

Een broedend mannetje kan worden herkend door eeltige uitwassen op de duimen en een opgeblazen kwaakblaas, die hij gebruikt om harde geluiden te maken om een vrouwtje aan te trekken. Het paren begint over het algemeen aan het begin van het regenseizoen, in vijvers en langs de randen van meren, drainagesloten, poelen, waterbassins en andere door de mens gemaakte structuren, evenals brak water en moerassen.

In de inheemse gebieden in Cuba en in Florida vindt het paren in aquatische gebieden het hele jaar door plaats, met pieken in het natte seizoen van mei tot oktober. Vrouwtjes kunnen het hele jaar door eitjes leggen nadat ze bevrucht zijn door een mannetje. Ze leggen meer dan 3000 eitjes, waarbij ze 75 tot 1000 eitjes per keer leggen die op het wateroppervlak blijven drijven en alleen overleven bij een temperatuur hoger dan 27° Celsius. De kikkervisjes komen binnen één of twee dagen uit. Bij temperatuur boven de 35° Celsius zullen de kikkervisjes relatief snel, binnen 3 weken, een metamorfose ondergaan. Bij koelere temperaturen duurt de metamorfose meestal een maand.

De kikkervisjes hebben een ronde vorm en zijn donker van kleur op de rug en licht van kleur op de buik. Ze kunnen worden herkend door een transparante staartvin met vlekken en een bruine tint. De kikkervisjes groeien uit tot  kikkers wanneer ze een lengte van 1,27 tot 1,91 cm hebben bereikt. De ouders zorgen niet voor de jongen die dan ook onmiddellijk onafhankelijk zijn.

In gevangenschap kunnen ze 12,9 jaar worden. De geschatte levensduur in het wild is 5 tot 10 jaar.

Bedreiging

Cubaanse boomkikkers zijn door de IUCN als niet-bedreigd geclassificeerd.

Als invasieve soort vormen Cubaanse boomkikkers een aanzienlijke bedreiging voor populaties inheemse amfibieën in die gebieden waar ze zich hebben gevestigd. Volwassen dieren jagen op kleinere inheemse kikkers en concurreren met hen voor broedplaatsen, terwijl de kikkervisjes ook op de eieren en kikkervisjes van andere amfibieën jagen. Ze worden soms beschouwd als een mogelijke ziekteverspreider en de huid scheidt een voor mensen irriterend middel af.

Omdat ze invasief zijn in veel delen van hun verspreidingsgebied, zijn er geen beschermingsmaatregelen voor Cubaanse boomkikkers. In sommige gebieden worden preventieve maatregelen genomen om verdere verspreiding tegen te gaan, zoals het controleren van waterbronnen en het controleren van de invoer in gebieden waar ze momenteel nog niet aanwezig zijn.

Bronnen:

• IUCN: Blair Hedges, Luis Díaz, Beatrice Ibéné, Rafael Joglar, Robert Powell, Federico Bolaños, Gerardo Chaves. 2010. Osteopilus septentrionalis. The IUCN Red List of Threatened Species 2010: e.T55811A11368202. https://www.iucnredlist.org/species/55811/3032751 Accessed on 21 January 2018.
• Arkive: https://www.arkive.org/cuban-treefrog/osteopilus-septentrionalis/ Accessed on 22 January 2018
• ADW: Dameron, M. 2016. “Osteopilus septentrionalis” (On-line), Animal Diversity Web. Accessed January 22, 2018 at https://animaldiversity.org/accounts/Osteopilus_septentrionalis/

Osteopilus septentrionalis

Naam	Cubaanse boomkikker
Klasse	Amfibia (Amfibieën)
Orde	Anura (Kikkers)
Familie	Hylidae (Boomkikkers
Geslacht	Osteopilus
Soort	Osteopilus septentrionalis
Lengte	2½ tot 12 cm, vrouwtjes tot twee keer zo groot als mannetjes
Gewicht	Gem. 57 gram
Broedinterval	Het hele jaar
Paartijd	Piek van mei – oktober
Aantal eieren	3000 eieren, 75-1000 per keer
Plaats eieren	Drijven op wateroppervlak
Incubatietijd	1-2 dagen
Geboorte	Piek mei-oktober
Geslachtsrijp	♂ 120 dagen, ♀ 255 dagen
Levensduur in het wild	5 -10 jaar
Levensduur in gevangenschap	12.9 jaar
Voeding in de natuur	Kleine insecten, spinnen en andere ongewervelden, evenals insectenlarven, kleine hagedissen en andere kikkers
Leefgebied	Oorspronkelijk in Cuba, de Bahama’s en de Kaaimaneilanden. Tegenwoordig ook in Florida (VS), Hawaï, Puerto Rico, Anguilla, Bonaire en de Amerikaanse en Britse Maagdeneilanden
Groep/solitair	Groep
Fokprogramma	–
CITES	–
EU Listng	–
IUCN	Niet bedreigd (LC)