Madagaskardaggekko

Beschrijving van de Madagaskardaggekko

Leefgebied

De Madagaskardaggekko komt langs de gehele oostkust van het eiland Madagaskar voor. De gekko leeft op boomstammen, maar komt ook wel op de grond om voedsel te zoeken. De habitat bestaat uit plantenrijke bosachtige gebieden tot 1000 m boven de zeespiegel meestal in de buurt van water. Ze zijn ook geïntroduceerd in het zuiden van Florida, in de Verenigde Staten.

Uiterlijk

De Madagaskardaggekko is de grootste soort gekko. Volwassen exemplaren kunnen 25 cm lang worden. De staart is meestal net zo lang als het lichaam of nog langer. Madagaskardaggekko’s zijn meestal fel groen, maar de kleur kan variëren van lichtgroen tot een blauwachtig groen.

Op de kop lopen roestbruine of rode strepen. Madagaskardaggekko’s hebben bruine stippen midden op hun rug. Vrouwtjes hebben kleinere koppen dan mannetjes en hun kleur is minder levendig, dus zijn de verschillende seksen gemakkelijk van elkaar te onderscheiden. Jonge Madagaskardaggekko’s lijken op hun ouders, behalve dat ze relatief gezien een grote kop hebben en de onderkant van hun staart oranje is.

De ogen zijn groot met een lichtblauwe blauwe rand eromheen. Ze hebben geen oogleden.

Er zijn drie ondersoorten, welke allemaal een wat afwijkende tekening hebben en een niet altijd overlappend verspreidingsgebied:

• Magagaskardaggekko (Phelsuma madagascariensis madagascariensis)
• Kochs daggekko (Phelsuma madagascariensis. kochi)
• Boehmes daggekko (Phelsuma madagascariensis boehmei)

Voortbeweging

Onder de tenen van gekko’s zitten dwarslamellen, die zijn samengevoegd tot hechtschijfjes. Met de dichte rijen haakcellen die erop zitten, kunnen ze zich vastklemmen aan microscopisch kleine oneffenheden. Het zijn dan ook uitstekende klimmers, zelfs op een glad oppervlak.

Wetenswaardigheden

Deze soort, kan net als vele andere soorten hagedissen, het laatste gedeelte van de staart achterlaten om een roofdier dat hem achterna zit af ​​te leiden, waardoor hij gemakkelijker kan ontsnappen. Tussen de staartwervels van deze hagedissensoort zit namelijk een stukje kraakbeen dat vrij makkelijk doorbreekt. Er groeit wel weer een nieuwe staart aan, maar de plek waar de staart is afgebroken blijft wel zichtbaar.

De Madagaskardaggekko is populair in terraria omdat deze hagedis tam kan worden. Er is een zeer dichtbeplant terrarium nodig  met veel zon-, schuil- en -, want de vrouwtjes kunnen wel 10 keer per jaar eitjes leggen, al zijn het er maar één of twee per keer. Jonge daggekko’s zijn berucht omdat ze in een bierdop nog weten te verdrinken en hebben veel kalk en vitaminen nodig. Deze gekko is niet geschikt als beginnerssoort en is vanwege het exportverbod erg prijzig.

Voedsel in de natuur

Op het menu staan een grote verscheidenheid aan kleine ongewervelden zoals insecten, maar ook wel fruit en nectar. De belangrijkste waterbron bestaat uit condens wat zich op bladeren bevindt.

Gedrag

Mannetjes kunnen vaak agressief zijn en geen andere mannetjes in hun omgeving dulden.

Predatie

Verschillende vogels, zoogdieren en andere reptielen zijn de natuurlijke vijanden van deze gekkosoort. Er is echter weinig informatie over de feitelijke rol van de gekko in het ecosysteem.

Madagaskardaggekko’s zijn sterk afhankelijk van hun camouflage om niet op te vallen voor roofdieren. Door hun groene schutkleur en het gemak waarmee ze zich aan allerlei oppervlakten weten vast te houden kunnen ze vrijwel onzichtbaar in hun omgeving opgaan.

Voortplanting in de natuur

De vrouwtjes kunnen een paar keer per jaar eieren leggen in de periode november-april, met een piek in de periode februari-maart. Een legsel bestaat meestal uit 2 eieren.  De eieren van de Madagaskardaggekko komen na 47 tot 82 dagen uit. De temperatuur tijdens het uitbroeden bepaalt het geslacht. Een temperatuur van 27-29 graden levert mannetjes op, terwijl een temperatuur tussen de 25-27 graden vrouwtjes oplevert. De jongen zijn na het uitkomen van de eieren 55-60 mm groot en wegen ongeveer 1.2 gram.

Na het uitkomen lijkten de jongen erg op de volwassen exemplaren, maar ze verschillen enigszins van kleur. De jongen kunnen onmiddellijk voor zich zelf zorgen. De jongen eten voornamelijk kleine insecten. Na ongeveer twee jaar zijn ze geslachtsrijp. Madagaskardaggekko’s worden in de natuur gemiddeld 6 jaar oud. In gevangenschap kunnen ze 15 jaar worden.

Bedreiging

CITES: appendix ii
IUCN status: Niet bedreigd (LC)

Bronnen:

• Madagaskardaggekko. (2021, oktober 19). Wikipedia, de vrije encyclopedie. Opgehaald 16:12, oktober 19, 2021 van https://nl.wikipedia.org/wiki/Madagaskardaggekko.
• Katja Schulz, “Phelsuma madagascariensis” Encyclopedia of Life, available from https://eol.org/pages/791148 Accessed 16 Oct. 2012

Phelsuma madagascariensis

Naam	Madagaskardaggekko
Klasse	Reptilia (Reptielen)
Orde	Squamata (Schubreptielen)
Onderorde	Lacertilia (Hagedissen)
Infraorde	Gekkota (Gekko’s)
Familie	Lacertilia (Hagedissen)
Geslacht	Phelsuma
Soort	Phelsuma madagascariensis
Grootte man	25 – 30 cm
Grootte vrouw	25 – 30 cm
Gewicht man	200 gram
Gewicht vrouw	200 gram
Paartijd	November – april
Paringsinterval	Paar keer per jaar
Broedtijd	47 – 82 dagen
Nest
Geboorte	November – april
Geboortegewicht	1.2 gram
Aantal jongen	1 -2 eieren
Spenen	–
Geslachtsrijp man	1 – 2 jaar
Geslachtsrijp vrouw	1 – 2 jaar
Levensduur	15 – 20 jaar
Voeding	kleine ongewervelden zoals insecten, fruit en nectar
Leefgebied	Oostkust Madagaskar
Groep/solitair
Fokprogramma	–
CITES	Appendix: II
IUCN	Niet bedreigd (LC)