Bijtschildpad
De bijtschildpad is een grote, grof gebouwde schildpad, met stevige, korte poten en een lange, dikke staart. De kop is opvallend groot en grof gebouwd, en kan net als de poten niet in het schild worden geborgen.
De bijtschildpad is een grote, grof gebouwde schildpad, met stevige, korte poten en een lange, dikke staart. De kop is opvallend groot en grof gebouwd, en kan net als de poten niet in het schild worden geborgen.
De westelijke doosschildpad komt voor in Noord-Amerika; in het zuiden van de Verenigde Staten en in Mexico. Het is een typische bewoner van prairie; boomloze, open gebieden met hier en daar struikachtige begroeiing
De driekielstraalschildpad is een relatief zeldzame soort, die alleen te vinden is in de stelsels van kreekjes en meertjes rond de rivieren de Indus en de Ganges in Pakistan, Noord-India, Bangladesh en Nepal.
Driekielstraalschildpad Lees bericht »
Groene zeeschildpadden zijn de op één na grootste soort zeeschildpadden. Als ze pas uit het ei gekropen zijn hebben ze een gemiddeld gewicht van 25 gram en zijn ze 5 cm lang.
Groene zeeschildpad Lees bericht »
De kolenbranderschildpad heeft een langwerpig, donkerbruin tot zwart schild met op iedere rugplaat een gele, vage vijfhoek. De schildrand is geel, op de kop en poten zijn onregelmatige, gele vlekken aanwezig.
Kolenbranderschildpad Lees bericht »
De Moorse landschildpad leeft in delen van de Balkan, Turkije, Griekenland en enkele eilanden daarvan, zuidelijk Frankrijk, Italië en Spanje, ook op Majorca, Sicilië en Sardinië, en in veel gebieden is de soort uitgezet.
Moorse landschildpad Lees bericht »
De roodwangschildpad dankt zijn naam aan de duidelijk zichtbare, donkeromzoomde, langwerpige, helrode vlek net achter het oog. Het schild is groen met lichtere en donkere vlekken.
Roodwangschildpad Lees bericht »