Geelbuikrosella

Beschrijving van de geelbuikrosella

Leefgebied

De geelbuikrosella komt van nature alleen voor in Tasmanië en een groot aantal eilanden voor de kust van Tasmanië. Ze leven hier in savannes, regenwouden, struikheidegebieden, graslanden met verspreid voorkomende bomen, boomgaarden, parken en tuinen tot 1500 meter boven de zeespiegel.

Uiterlijk

De geelbuikrosella is de grootste onder de rosellasoorten. Ze worden 37 cm lang en wegen tussen de 109 en 142 gram. Volwassen vogels hebben een gele kop en buik met blauwe wangen en een rode band boven de snavel. De rugveren en de vleugels zijn zwart met smalle groene randen, de romp is olijf-geel en de lange staart is groen. De buitenste veren van de staart zijn blauw. De vleugels zijn groen en blauw-violet van kleur. De irissen zijn donkerbruin en de poten zijn grijs.

Vrouwtjes zien er bijna net zo uit als de mannetjes, maar kunnen een oranje-rode tint in de halsveren hebben. Ze zijn bovendien iets kleiner dan de mannetjes. Ook de snavel is kleiner. Opvallend is de beduidend smallere bovensnavel.

Voortbeweging

Geelbuikrosella’s zijn krachtige vliegers. In de vlucht worden snelle vleugelslagen afgewisseld met korte glijvluchten. Ook bij langere afstanden vliegen ze graag laag over de grond. Kenmerkend is de opwaartse beweging wanneer ze op een tak landen. Daarbij spreiden ze de staart en landen ze zonder verdere vleugelslagen.

Voedsel in de natuur

Geelbuikrosella’s zijn voornamelijk planteneters. Zij geven de voorkeur aan zaden van grassen, struiken en bomen. Ook eten ze graag de zaden van eucalyptusbomen. Verder eten ze bessen, vruchten, bloemen, knoppen en nectar en in mindere mate insecten en larven. Ze zijn ook te vinden in boomgaarden waar ze de vruchten eten. Daardoor kunnen ze veel schade aanrichten.

Gedrag

Geelbuikrosella’s zijn zeer monogaam, een koppel blijft voor het leven samen.

Voortplanting in de natuur

Geelbuikrosella’s zijn holenbroeders. Deze vogels zijn na twee jaar geslachtsrijp. Ze broeden van oktober tot januari. Er wordt slechts één keer per jaar gebroed. Een nest bestaat uit vier tot vijf witte, glanzende eieren van 30 bij 24 mm. Na ongeveer vier tot vijf weken verlaten de jongen de nestholte. Ze vormen met de ouders dan vier of weken een familiegroep. Daarna sluiten ze zich aan bij soortgenoten waarbij ze meer neiging om te trekken hebben dan hun ouders.

Bronnen:

• Seite „Gelbbauchsittich“. In: Wikipedia – Die freie Enzyklopädie. Bearbeitungsstand: 25. Dezember 2018, 13:31 UTC. URL: https://de.wikipedia.org/wiki/Gelbbauchsittich (Abgerufen: 28. November 2021, 12:09 UTC)
• Wikipedia contributors. (2021, november 11). Green rosella. In Wikipedia, The Free Encyclopedia. Retrieved 12:09, november 28, 2021, from https://en.wikipedia.org/wiki/Green_rosella

Platycercus caledonicus

Naam	Geelbuikrosella
Klasse	Aves (vogels)
Orde	Psittaciformes (Papegaaiachtigen)
Familie	Psittaculidae
Subfamilie	Platycercinae
Geslacht	Platycercus
Soort	Platycercus caledonicus
Grootte man	37 cm
Grootte vrouw	37 cm
Spanwijdte
Gewicht man	109 – 142 gram
Gewicht vrouw	109 – 142 gram
Paartijd	Oktober – januari
Broedinterval	1 x per jaar
Broedtijd	19 – 20 dagen
Nest	Nest in holle bomen
Geboorte	oktober – januari
Grootte eieren	30 x 24 mm
Aantal eieren	4 – 5 eieren
Uitvliegen	4 – 5 weken
Geslachtsrijp man	2 jaar
Geslachtsrijp vrouw	2 jaar
Levensduur
Voeding	Zaden van grassen, struiken en bomen (ook van eucalyptusbomen), bessen, vruchten, bloemen, knoppen en nectar en in mindere mate insecten en larven
Leefgebied	Tasmanië
Groep/solitair	In kleine familie groepjes of in zwermen
CITES
IUCN	Niet bedreigd (LC)