Roeipotigen

De Afrikaanse lepelaar komt voor in Afrika, ten zuiden van de Sahara, en op Madagaskar, maar mijdt droge gebieden en tropische regenwouden. Hij leeft bij ondiepe binnenmeren en plassen.

De Europese lepelaar broedt in Europa, Noord-Afrika, het Midden-Oosten en Noord-, Centraal- en Oost-Azië. In Europa komen alleen in Nederland, Spanje, Oostenrijk, Hongarije en Griekenland redelijk grote broedkolonies voor.

De hamerkop is 56 cm lang en weegt 470 gram. Deze watervogel is duidelijk herkenbaar aan zijn dikke kuif op de kop en een zware, lange, platte, zwarte snavel. De snavel heeft aan het eind een kleine haak.

Heilige ibissen leven in een breed scala van habitats, hoewel ze over het algemeen in de nabijheid van kusten, rivieren en beken worden aangetroffen. Van oorsprong leven ze in subtropische tot tropische gebieden.

Het leefgebied van de heremietibis of kaalkopibis bestaat uit hoogvlaktes in de buurt van overhangende rotsen, in gebieden met relatief weinig neerslag, ook wel extensief gebruikt akkerland waarop suikerriet of kafferkoren wordt geteeld.

De kleine pelikaan of roodrugpelikaan komt voor in grote delen van Afrika ten zuiden van de Sahara en het zuiden van het Arabische schiereiland. Daar heeft de vogel een groot aantal landschapstypen als leefgebied.

De kleine zilverreiger is een witte vogel met een slanke zwarte snavel, zwarte poten met gele tenen en een lange witte kuif. De kleine zilverreiger is 55-65 cm lang en heeft een spanwijdte van 88 tot 106 cm.

De kroeskoppelikaan is een grote zwemvogel met relatief korte, stevige, grijze poten en een lange slanke nek. Het verendek is voornamelijk wit. Achterop de kop staan de veertjes omhoog, vandaar de naam ‘Kroeskoppelikaan’.

De kwak is deels een trekvogel en heeft een bijzonder groot verspreidingsgebied. Hij komt in alle werelddelen voor, behalve Australië en Antarctica. In Europa zijn er maar een paar gebieden waar hij voorkomt.

De Puna-ibis leeft in het Andesgebergte in het zuidwesten van Peru, het westen van Bolivia en het uiterste noorden van Chili en Argentinië. Hij komt voor in moerassige gebieden, weiden, langs de randen van meren en rivieren maar verder weg van water.

Het leefgebied van de rode ibis is gevarieerd en groot, omdat ze zich als nomaden verplaatsen tussen de nestplaatsen en voedingsplaatsen. Ze leven tussen de wetlands in het noorden van Zuid-Amerika.

De strohalsibis komt voor in het grootste gedeelte van Australië. Daarnaast komt hij ook voor in Indonesië en Nieuw-Guinea. Ibissen zijn voornamelijk te vinden in natte gebieden, zoals moerassen en rivieren.