Roodbuikchachalaca

Beschrijving van de roodbuikchachalaca

Leefgebied

De roodbuikchachalaca leeft in het noordoosten van Colombia, het noorden van Venezuela en op het eiland Tobago in Trinidad en Tobago. Ook komt de vogel voor op de eilanden Bequia en Union van de Grenadines, maar daar is de vogel waarschijnlijk geïntroduceerd. Het is een boom bewonende soort die voornamelijk in bossen, bosrijke streken en in open en droge struikgewasgebieden voorkomt.

Uiterlijk

Het zijn middelgrote vogels die op kalkoenen lijken. Ze hebben een kleine kop, lange sterke poten en een lange brede staart. Ze zijn 53 tot 58 cm groot. Vrouwtjes wegen gemiddeld 540 gram en mannetjes 640 gram. Ze hebben een vrij dof donkerbruin verenkleed. De onderkant is lichter van kleur. De kop is grijs en de bruine staart heeft, afhankelijk van de soort, witte of rossige uiteinden.

Voortbeweging

Roodbuikchachalaca’s zijn goede vliegers die zelfs verticaal kunnen opstijgen en vliegen. Ze vliegen echter niet over grote afstanden. Na een vleugelslag kunnen ze met behulp van de lange staart lang zweven.

Wetenswaardigheden

  • De roodbuikchachalaca behoort tot de nationale vogels van Trinidad en Tobago en staat samen met de rode ibis op het wapen van Tobago.
  • Ze kunnen zelfs verticaal vliegen.
Wapen_van_Tobago
Wapen_van_Tobago
Author: Sodacan
License: CC BY-SA 3.0

Voedsel in de natuur

Ze eten fruit, jonge scheuten, bloemen en zaden. 

Gedrag

Het zijn sociale vogels die vaak in familiegroepjes van 4 tot 20 vogels worden gezien. Soms leven ze in groepen tot 50 vogels. Ze lopen over takken op zoek naar fruit en zaden.

Tijdens het broedseizoen zijn roodbuikchachalaca’s na zonsopgang een uur of twee erg lawaaierig. Het mannetjes roept dan luid, wat door het vrouwtje wordt beantwoord. Dit wordt meerdere keren, keurig gesynchroniseerd, herhaald. Overdag is dit vaak ook een minuut of vijf te horen.

Voortplanting

Het broedseizoen kent in Tobago een piek van maart tot juni, maar ze kunnen hier het hele jaar gaan broeden. In Columbia valt de broedperiode in juli.

Een nest, gemaakt van twijgen en bladeren, wordt laag in een boom gebouwd, op 1 tot 3 meter, hoewel het nest ook wel eens op de grond wordt gemaakt. Hierin worden 3 tot 4 witte eieren gelegd die alleen door het vrouwtje in 28 dagen worden uitgebroed. Het mannetje blijft in de buurt van het nest de wacht houden. Het vrouwtje verlaat het nest soms kort om voedsel te zoeken, maar als het gaat regenen gaat ze onmiddellijk terug om de eieren en de jongen te beschermen.

De jongen zijn nestvlieders en kunnen een paar uur tot twee dagen nadat ze uit het ei zijn gekropen het nest al verlaten. Ze kunnen zich al vastgrijpen aan takken en door de vegetatie klimmen. Wanneer ze 3 tot 4 dagen oud zijn, kunnen ze al wat vliegen. De jongen worden gevoerd met uitgebraakt voedsel. Na een paar dagen durven ze ook al op de grond te komen. Ze blijven enkele weken bij de ouders in een familiegroepje.

Bedreiging

De populatie van deze vogelsoort is stabiel en de IUCN heeft de roodbuikchachalaca daarom geclassificeerd als “Niet bedreigd”.

Bronnen:

Ortalis ruficauda

NaamRoodbuikchachalaca
KlasseAves (vogels)
OrdeGalliformes (Hoendervogels)
FamilieCracidae (Sjakohoenders en hokko’s)
GeslachtOrtalis
SoortOrtalis ruficauda
Grootte 53-58 cm 
Gewicht man640 gram 
Gewicht vrouw540 gram 
BroedperiodeIn Tobago voornamelijk maart-juni. In Columbia in juli 
BroedintervalJaarlijks
Broedtijd28 dagen 
Geboortegewicht
Aantal eieren3-4 eieren
UitvliegenEnkele weken
Geslachtsrijp
Levensduur
VoedingFruit, jonge scheuten, bloemen en zaden.
LeefgebiedColombia en Venezuela. 
Groep/solitairLeeft in familiegroepjes 
Fokprogramma– 
CITES– 
EU Listing
IUCNNiet bedreigd (LC)


Ontdek meer van zoo-dieren.nl

Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.

Scroll naar boven