Beschrijving van de zwartsnaveltoekan
Leefgebied
De zwartsnaveltoekan komt voor van zuidoostelijk Honduras tot westelijk Ecuador en van westelijk Venezuela tot centraal Peru. Hij leeft op een hoogte van 100 tot 2400 meter in verschillende habitats waaronder secundaire bossen, tropische bossen en subtropische bossen, laaglandbossen, open gebieden, moerassen en plantages.
Uiterlijk
Het verenkleed is voornamelijk zwart. De borst is felgeel met een rode rand. De keel is ook felgeel. De staartaanzet is wit. De snavel is tweekleurig en groot: 12.9 tot 20 cm. De bovenkant van de snavel is citroengeel en de onderkant is zwart. De aanzet van de snavel is vaak bruin en het gebied rond de ogen is groen. De snavel van het vrouwtje is wat kleiner dan die van het mannetje.
De zwartsnaveltoekan is 49 tot 61 cm groot en weegt 584 tot 746 gram. De vleugels zijn 20.4 tot 24.8 cm. De staart is 14.8 tot 17.5 cm.
Voedsel in de natuur
De zwartsnaveltoekan eet voornamelijk vruchten. Verder eet hij hagedissen, kleine vogels, knaagdieren en insecten.
Gedrag
Het zijn schuwe, maar ook nieuwsgierige vogels die met gefluit gelokt kunnen worden. Ze leven alleen of in paartjes, maar ze zijn ook wel eens in groepen van 20 vogels waargenomen in bomen met veel vruchten. Door het eten van de vruchten dragen ze veel bij aan de verspreiding van planten. Zo draagt hij bijvoorbeeld bij tot de verspreiding van de een nootmuskaatboomsoort (Virola sebifera).
Voortplanting in de natuur
Tijdens de balts bewegen ze de kop op en neer en maken ze veel geluid. Ze gooien de kop eerst in de nek en laten die dan weer met schokkerige bewegingen zakken. De staart wordt daarbij naar boven gespreid. Ook verzorgen ze dan elkaars veren. De mannetjes brengen bovendien voedsel naar het vrouwtje. Af en toe geeft het vrouwtje het voedsel weer terug en voert ze het mannetje zelfs.
De broedperiode loopt van september tot juli. Het nest wordt in een natuurlijke boomholte, 5 tot 15 meter boven de grond, gemaakt. Soms wordt het verlaten nest van een specht gebruikt.
De broedperiode varieert per gebied. In Costa Rica is dat van maart tot juni en in Ecuador en Peru van december tot mei. Na 16 dagen komen de jongen uit het ei. Na 16 dagen begint de karakteristieke snavel zich te ontwikkelen. Beide ouders verzorgen de jongen en verdedigen het nest tegen predatoren.
In gevangenschap kunnen deze vogels 20 jaar worden.
Bedreiging
Deze vogel wordt bedreigd door ontbossing. Ook wordt er op zwartsnaveltoekans gejaagd. De IUCN heeft deze vogels geclassificeerd als bijna bedreigd.
Bronnen:
- IUCN: BirdLife International. 2014. Ramphastos ambiguus. The IUCN Red List of Threatened Species 2014: e.T22727999A40841461. https://dx.doi.org/10.2305/IUCN.UK.2016-3.RLTS.T22727999A94967701.en Accessed on18 April 2016.
- EOL: Encyclopedia of Life, available from https://eol.org/pages/45512580 Accessed on 18 April 2016
- Wikipedia: https://de.wikipedia.org/wiki/Goldkehltukan Accessed on18 April 2016.
Ramphastos ambiguus
Naam | Zwartsnaveltoekan |
Klasse | Aves (vogels) |
Orde | Piciformes (Spechtvogels) |
Familie | Ramphastidae (Toekans) |
Geslacht | Ramphastos |
Soort | Ramphastos ambiguus |
Grootte | 49-61 cm |
Snavel | 12.9-20 cm |
Staartlengte | 14.8-17.5 cm |
Gewicht | 584 tot 746 gram |
Paartijd | Costa Rica van maart-juni, Ecuador en Peru van december tot mei |
Broedinterval | Jaarlijks |
Broedtijd | 16 dagen |
Nest | In een holle boom of een nest van een specht |
Geboorte | Costa Rica van maart-juni, Ecuador en Peru van december tot mei |
Aantal eieren | 2 to 4 eieren |
Uitvliegen | 46-50 dagen |
Geslachtsrijp man | 2-3 jaar |
Geslachtsrijp vrouw | 2-3 jaar |
Levensduur | 20 jaar in gevangenschap |
Voeding | Vruchten, hagedissen, kleine vogels, knaagdieren en insecten |
Leefgebied | Van zuidoostelijk Honduras tot westelijk Ecuador en van westelijk Venezuela tot centraal Peru. |
Groep/solitair | Solitair of in paartjes. Af en toe in groepen. |
Fokprogramma | – |
CITES | – |
IUCN | Bijna bedreigd (NT) |
Ontdek meer van zoo-dieren.nl
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.