Beschrijving van de Chinese muntjak
Leefgebied
De Chinese muntjak komt voor in de subtropische bossen van Zuidoost China en Taiwan. Chinese muntjaks leven in bosrijke gebieden, maar komen ook op de vlaktes om te grazen. Van oorsprong komen Chinese muntjaks uit China, later zijn ze ingevoerd in verschillende Europese landen, waaronder Engeland en Frankrijk.
Uiterlijk
Mannetjes hebben slagtanden in hun bovenkaak en een klein eenvoudig gewei op hun kop dat lijkt op twee kleine hoorntjes. Deze wapens worden gebruikt tijdens gevechten met andere mannetjes. De vacht van de muntjak is hazelnootkleurig en het dier heeft een tien centimeter lange staart die bovenin zwart en onderin wit is.
Voortbeweging
Als er gevaar dreigt, kan de muntjak een heel hard blafgeluid maken. Deze ‘noodroep’ is niet bedoeld als waarschuwing voor anderen, maar het is een uiting van angst.
Wetenswaardigheden
- Mannetjes hebben slagtanden in hun bovenkaak en een klein eenvoudig gewei op hun kop dat lijkt op twee kleine hoorntjes.
- Als er gevaar dreigt, kan de muntjak een heel hard blafgeluid maken als een uiting van angst. Hieraan danken ze hun bijnaam ‘blafhert’.
Voedsel in de natuur
Het menu van de Chinese muntjak bestaat uit bladeren, vruchten, noten, grassen en zelfs boomschors. Soms komt het echter voor dat de muntjak ook dierlijk voedsel eet, zoals eieren.
Gedrag
Chinese muntjaks leven alleen of in kleine familiegroepen. Ze zijn zowel overdag als ’s nachts actief.
In de ooghoeken van muntjaks bevinden zich geurklieren. Door hiermee langs boomstammen en takken te wrijven bakenen ze hun territorium af. Mannetjes markeren hun territorium ook door met hun slagtanden stukken schors van bomen af te schuren.
Als er gevaar dreigt, blijven muntjaks doodstil staan en laten een blaffend geluid horen. Hieraan danken ze hun bijnaam ‘blafhert’. De mannetjes krijgen toegang tot de vrouwtjes door het territorium te verdedigen dat het territorium van de vrouwtjes overlapt.
Predatie
De vijanden van de muntjak zijn de grotere zoogdieren en reptielen in zuidoost China. Hieronder vallen luipaarden, tijgers, jakhalzen, krokodillen en pythons. In Engeland is de enige mogelijke vijand de vos.
Voortplanting in de natuur
De voortplanting bij muntjaks kan het hele jaar door voorkomen in de subtropen. In Engeland is het wat meer seizoensgebonden, daar planten de muntjaks zich eind oktober en begin maart voort. Tussen geboortes zitten gemiddeld ongeveer 233 dagen.
Bedreiging
De muntjak is een veelvoorkomend diersoort in zuidoost China, hierdoor is de muntjak niet bedreigd.
Bronnen:
- IUCN: Timmins, J & Chan, B. 2016. Muntiacus reevesi. The IUCN Red List of Threatened Species 2016: e.T42191A22166608. https://dx.doi.org/10.2305/IUCN.UK.2016-2.RLTS.T42191A22166608.en Accessed on 06 October 2011.
- Zodiac Animals
Paspoort
Naam | Chinese muntjak |
Klasse | Mammalia (zoogdieren) |
Orde | Cetartiodactyla (Walvissen en evenhoevigen) |
Familie | Cervidae (Hertachtigen) |
Geslacht | Muntiacus |
Soort | Muntiacus reevesi |
Grootte | Schouderhoogte: 44-52 cm , lengte: 70 – 113 cm |
Gewicht | 11 – 28 kg; gem. 18 kg |
Paartijd | In subtropen hele jaar door, in Engeland tussen oktober – maart |
Paringsinterval | 233 dagen |
Draagtijd | gem. 7 maanden |
Nest | In vegetatie |
Geboorte | het hele jaar door, in Engeland mei -oktober |
Geboortegewicht | 1050 gram |
Aantal jongen | 1 of 2 jongen, meestal 1 |
Spenen | 2 maanden |
Geslachtsrijp ♂ | Na 36 tot 59 weken |
Geslachtsrijp ♀ | Na 24 weken |
Levensduur | Gem. 11 jaar, max. 18 jaar in het wild. In dierentuin max. 23 jaar |
Voeding in de natuur | Bladeren, vruchten, noten, grassen en zelfs boomschors. Soms dierlijk voedsel zoals eieren. |
Leefgebied | Subtropische bossen van Zuidoost China en Taiwan, daarnaast in Engeland en Frankrijk. |
Groep/Solitair | Over het algemeen solitair |
Fokprogramma | – |
CITES | – |
EU Listing | – |
IUCN | Niet bedreigd (LC) |
Ontdek meer van zoo-dieren.nl
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.