Beschrijving van de Hanumanlangoer
Leefgebied
Het leefgebied van de Hanumanlangoer bevindt zich in India en Bangladesh, in de vlaktes ten noorden van de rivieren Godavari en Krishna en ten zuiden van de Ganges. Ze leven op een hoogte tussen 100 en 4270 meter boven de zeespiegel.
Hanumanlangoeren leven in een grote verscheidenheid aan habitats, variërend van dorre tot tropische, altijd groene regenwouden. Ze leven ook in de nabijheid van mensen, waaronder de Indiase stad Jodhpur, waar meer dan een miljoen mensen wonen. In India zijn het bos bewonende primaten, maar in Bangladesh worden ze alleen aangetroffen in open plekken in bossen. De hoeveelheid neerslag in hun leefgebied varieert sterk, van 10 tot 200 cm.
Uiterlijk
Hanumanlangoeren hebben op de rug een bruingrijze vacht met een rode zweem en een witte vacht op de buik. Hun voeten, handen, gezicht en oren zijn zwart en het gezicht is omrand met een witte vacht. De staart is meestal langer dan het lichaam, met een witte punt.
De jongen worden geboren met een fijne, donkerbruine of zwarte vacht. De huid is bleek, maar wordt zwart wanneer ze drie maanden oud zijn.
Ze zijn seksueel dimorf en mannetjes zijn iets groter dan vrouwtjes. Mannetjes wegen ongeveer 13 kg en vrouwtjes wegen ongeveer 9,9 kg. Exclusief de staart, zijn mannetjes ongeveer 64 cm lang en zijn vrouwtjes ongeveer 58,5 cm lang. De staart van een mannetje is gemiddeld 91 cm lang en die van een vrouwtje gemiddeld 86 cm.
Voortbeweging
Hanumanlangoeren lopen op vier poten.
Wetenswaardigheden
- Hanumanlangoeren zijn bestand tegen een groot temperatuurverschil, van -7˚C tot 46˚C, en brengen ongeveer 80% van hun tijd op de grond door.
- Moeders zijn zeer beschermend voor hun jongen, die vaak in het centrum van de groep blijven voor meer bescherming.
- Vrouwtjes uit omringende groepen ontvoeren soms baby’s, maar de moeders riskeren vaak hun leven om hun nageslacht terug te halen.
- Een alfamannetje is meestal niet langer dan 2 jaar de baas.
- Een nieuw alfamannetje doodt systematisch alle jongen van een vorig alfamannetje
Voedsel in de natuur
Hanumanlangoeren zijn voornamelijk herbivoren. Hun voedsel bestaat uit bladeren (52-61%), fruit (15-25%), bloemen (4-13%), insecten (0,4-3%) en ander voedsel zoals schors, gom en aarde (9 -16%). Meer volgroeide bladeren hebben de voorkeur boven jonge bladeren. Ze zijn niet erg selectief wanneer ze naar voedsel zoeken en eten ook voedsel van mensen als dat beschikbaar is.
Dieren die in de buurt van mensen leven, plunderen soms tuinen en gewassen. Populaties die in de buurt van tempels leven, eten van de offers die mensen neerleggen. In de Himalaya leven ze tijdens de wintermaanden op dennenappels, schors en twijgen.
Gedrag
Hanumanlangoeren zijn dagdieren die gedeeltelijk in bomen en gedeeltelijk op de grond leven. Ze brengen 80% van hun tijd op de grond door. Ze gebruiken de bomen voornamelijk om te slapen, maar ze slapen ook op andere hoge plekken zoals richels van hotels. Dominantie speelt een belangrijke rol bij het gedrag in bomen. Het meest dominante mannetje slaapt op de hoogste plek in de boom, omdat dat het veiligst is. Direct onder het dominante mannetje bevinden zich zijn vrouwtjes en hun nakomelingen, dan jongere vrouwtjes en op de laagste plek bevinden zich de opgroeiende mannetjes.
Hanumanlangoeren vormen groepen variërend van 2 tot meer dan 100 dieren. Dit kunnen groepen zijn met zowel polygynie als polyandrie en soms worden vrijgezellengroepen gevormd. In de zomer zijn ze ’s ochtends en ’s avonds actiever, terwijl ze in de winter tijdens de middag actiever zijn.
Hanumanlangoeren maken ongeveer 19 verschillende soorten geluiden. ’s Morgens wanneer ze hun slaapplaatsen in de bomen verlaten, maken volwassen mannetjes een luid gierend geluid. Ze kunnen ook kakofonisch blaffen als ze worden verrast door een roofdier. Volwassen en half volwassen mannetjes grommen of hoesten vaak tijdens groepsverplaatsingen. Dieren die verdwaald of gescheiden zijn van hun groep laten gepiep horen.
Hanumanlangoeren verzorgen elkaar vaak, wat volgens een bepaalde hiërarchie gebeurt. Dominante dieren verzorgen elkaar en worden vaker verzorgd dan ondergeschikte dieren.
Hanumanlangoeren hebben een territorium van 0,07 tot 22 km². Vrijgezellengroepen hebben doorgaans een groter territorium dan andere groepen. Ze blijven meestal binnen hun eigen territorium.
Predatie
Hanumanlangoeren worden aangevallen door luipaarden, Aziatische wilde honden, tijgers, wolven en goudjakhalzen. Ze slapen in bomen om roofdieren te vermijden. Door ontbossing zijn er echter minder slaapbomen, waardoor roofdieren gemakkelijker bij de Hanumanlangoeren kunnen komen. Het gevolg hiervan is dat de sterfte door roofdieren mogelijk toeneemt.
Voortplanting in de natuur
Hanumanlangoeren leven in groepen waar zowel polyandrie voorkomt. Mannetjes zonder partner vormen aparte vrijgezellengroepen. De dominantie van een mannetje wordt meestal bepaald door te vechten, terwijl jongere, seksueel volwassen vrouwtjes hoger in de rangorde staan, maar in de rangorde dalen naarmate ze ouder worden. Vruchtbare vrouwtjes schudden met hun kop en laten hun anogenitaal gebied zien aan potentiële partners. Vrouwtjes blijven paren tijdens de zwangerschap om kindermoord door dominante mannetjes te voorkomen.
Vrouwtjes zijn geslachtsrijp wanneer ze 2,9 jaar oud zijn en mannetjes wanneer ze 5 jaar oud zijn. De paartijd loopt van juli tot oktober en de jongen worden tussen februari en april geboren. De draagtijd is 200 tot 212 dagen, waarna gewoonlijk één jong wordt geboren. Hoewel dit zeldzaam is, kunnen vrouwtjes ook een tweeling krijgen.
De jongen brengen de eerste week van hun leven met hun moeder door. Daarna worden ze ook verzorgd door andere vrouwtjes die onlangs jongen hebben gekregen. Maar het grootste deel van de tijd neemt de moeder de zorg op zich. Tegen de tijd dat ze zes weken oud zijn beginnen de jongen zelfstandig te eten. De jongen worden gespeend wanneer ze tussen de 8 en 13 maanden oud zijn. Wanneer ze 9 tot 12 maanden oud zijn, brengen de jongen 20% van de tijd alleen met hun moeder door.
Mannetjes worden gedwongen om de geboortegroep te verlaten voordat ze geslachtsrijp zijn, terwijl de vrouwtjes in hun geboortegroep blijven. Hanumanlangoeren zijn onafhankelijk wanneer ze 2 jaar oud zijn.
In gevangenschap worden Hanumanlangoeren vaak meer dan 30 jaar oud. In het wild kunnen mannetjes 18 jaar oud worden en vrouwtjes 30 jaar.
Bedreiging
De totale populatie van deze soort is onbekend. De meeste populaties leven in door mensen gedomineerde gebieden. Conflicten met mensen zijn een belangrijke reden tot zorg en voorspelde dalingen van populaties zijn hierop gebaseerd.
Hanumanlangoeren worden bedreigd door de intensieve landbouw, habitatverlies, mens-dierconflicten en branden. In Andhra Pradesh en Orissa wordt voor het vlees op ze gejaagd waar veel populaties van te lijden hebben.
Deze soort komt voor in minstens 7 beschermde gebieden: Achanakmar Sanctuary, Bhitarkanika National Park, Chandaka-Dampara Sanctuary, Gomarda Sanctuary, Palamau Sanctuary, Valmiki National Park en Valmiki Sanctuary. De status in gevangenschap is moeilijk te bepalen, vanwege taxonomische verwarring met verwante vormen.
Ze staan op de Rode Lijst van de IUCN als “Niet bedreigd” vermeld. In 2004 stonden ze nog als “Bijna bedreigd” op de Rode Lijst. Deze soort staat vermeld in bijlage I van het CITES.
Bronnen:
- IUCN: Mitra, S. & Molur, S. 2008. Semnopithecus entellus. The IUCN Red List of Threatened Species 2008: e.T39832A10274074. https://www.iucnredlist.org/species/39832/17942050. Accessed on 13 August 2018.
- Encyclopedia Of Live: “Semnopithecus entellus” Encyclopedia of Life, available from https://eol.org/pages/310623. Accessed on 13 August 2018
- Animal Diversity Web: Semke, R. 2011. “Semnopithecus entellus” (On-line), Animal Diversity Web. Accessed August 13, 2018 at https://animaldiversity.org/accounts/Semnopithecus_entellus/
- Voor-Indische hoelman. (2021, juli 22). Wikipedia, de vrije encyclopedie. Opgehaald 8 november 2021 van https://nl.wikipedia.org/wiki/Voor-Indische_hoelman
- Seksuele dimorfie. (2020, juli 12). Wikipedia, de vrije encyclopedie. Opgehaald 8 november 2021 van https://nl.wikipedia.org/wiki/Seksuele_dimorfie
- Polygamie. (2021, oktober 31). Wikipedia, de vrije encyclopedie. Opgehaald 8 november 2021 van https://nl.wikipedia.org/wiki/Polygamie
- EnAge: Tacutu, R., Thornton, D., Johnson, E., Budovsky, A., Barardo, D., Craig, T., Diana, E., Lehmann, G., Toren, D., Wang, J., Fraifeld, V. E., de Magalhaes, J. P. (2018) “Human Ageing Genomic Resources: new and updated databases.” Nucleic Acids Research 46(D1):D1083-D1090 https://genomics.senescence.info/species/entry.php?species=Semnopithecus_entellus Accessed on 14 August 2018
Semnopithecus entellus
Naam | Hanumanlangoer |
Klasse | Mammalia (Zoogdieren) |
Orde | Primates (Primaten) |
Familie | Cercopithecidae (Apen van de Oude Wereld) |
Geslacht | Semnopithecus |
Soort | Semnopithecus entellus |
Kop-romplengte | ♂ 64 cm, ♀ 58.5 cm |
Staartlengte | ♂ 91 cm, ♀ 86 cm |
Gewicht | ♂ 13 kg, ♀ 9,9 kg |
Paartijd | Juli – oktober |
Paringsinterval | Gemiddeld 17 maanden |
Draagtijd | 200 – 212 dagen |
Geboorte | Februari – april |
Geboortegewicht | 500 gram |
Aantal jongen | 1 jong (soms 2) |
Spenen | 8 – 13 maanden |
Geslachtsrijp | ♂ 5 jaar, ♀ 2,9 jaar |
Levensduur | ♂ 18 jaar, ♀ 30 jaar |
Voeding | Bladeren, fruit, bloemen, insecten, schors, gom en aarde |
Leefgebied | Pakistan en India, in de vlaktes ten noorden van de rivieren Godavari en Krishna en ten zuiden van de Ganges. |
Groep/solitair | Groep |
Fokprogramma | ESB: HANNOVER, Fabian Krause |
CITES | Appendix I (01/07/1975) |
EU Listing | Annex A (01/07/1975) |
IUCN | Niet bedreigd (LC) (2008) |
Ontdek meer van zoo-dieren.nl
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.