Langsnuitpotoroe

Beschrijving van de langsnuitpotoroe

Leefgebied

De langsnuitpotoroe komt voor in Zuidoost-Australië van Zuidoost-Queensland tot West-Victoria, op Tasmanië en op de eilanden Kingeiland, Flinderseiland en Frencheiland. Op Tasmanië komt hij algemeen voor, maar op het vasteland is hij zeldzaam. Hij leeft in heide- en bosgebieden langs de kust en in het regenwoud. Essentieel voor het leefgebied is een dichte bodembedekking waar ze hun bovengrondse nesten kunnen maken.

Uiterlijk

De bovenkant van het lichaam is bruingrijs, de onderkant lichtgrijs. De korte, donkere, nauwelijks behaarde staart loopt taps toe. De oren zijn klein, rond en donker van kleur. De neus is lang en loopt taps toe. De punt van de neus is onbehaard en de neus is zelfs langer dan de achtervoet. De kop-romplengte bedraagt 300 tot 400 mm, de staartlengte 150 tot 260 mm, de achtervoetlengte 70 tot 82 mm en het gewicht 700 tot 1800 gram. Net als kangoeroes heeft de langsnuitpotoroe een buidel met daarin vier tepels. 

De achterpoten zijn net als bij kangoeroes goed ontwikkeld en gespierd. De voorpoten zijn eveneens gespierd, maar kort en zijn voorzien van naar voren wijzende klauwtjes die gebruikt worden bij het graven.

Voortbeweging

Bij hoge snelheden maakt de langsnuitpotoroe een hoppende bewegingen. Bij lage snelheden is de voortbeweging meer konijnachtig. Met hun zeer goed ontwikkelde en zwaargespierde achterpoten kunnen ze sprongen van 2,5 meter maken. 

Wetenswaardigheden

De draagtijd van 38 dagen is de langste van alle buideldieren. 
Ze gebruiken hun staart onder andere voor het verzamelen van nestmateriaal.
Door hun kleine formaat worden zij ook wel ratkangoeroes genoemd. 

Voedsel in de natuur

Deze dieren zijn alleseters die voornamelijk fruit, planten, schimmels, truffels en insecten eten.

Gedrag

Deze solitaire soort is grotendeels ’s nachts actief, leeft op de grond en eet van alles. Overdag verblijven ze in een nest dat ze van gras en twijgen in holle boomstammen of onder overhangende takken bouwen. Ze transporteren het bouwmateriaal met hun staart. Ook gebruiken ze vaak verlaten holen van andere dieren.

De mannetjes hebben een leefgebied van ongeveer 47 ha., wat de leefgebieden van vrouwtjes overlapt. De leefgebieden van de vrouwtjes bedragen ongeveer 12,5 ha. De leefgebieden van de mannetjes overlappen elkaar niet.

Predatie

Wilde katten, wilde honden en vossen zijn de belangrijkste vijanden van deze dieren.

Voortplanting in de natuur

Ze maken een bovengronds nest van droge vegetatie tussen graspollen, onder bosjes en dichte struiken. Vrouwtjes kunnen per jaar tot twee jongen krijgen, die het hele jaar door geboren worden. Na een draagtijd van 38 dagen wordt het jong, dat 0.3 gram weegt, doof en blind geboren. Het kruipt dan naar de buidel van de moeder waar het zich vasthecht aan een tepel. Hier verblijft het de komende vier maanden. De jongen worden dan ook 120 – 170 dagen gezoogd. Na 12 maanden is hij geslachtsrijp. Langsnuitpotoroes worden in de natuur ongeveer 4 tot 5 jaar oud.

Bedreiging

Door de komst van de Europeanen in Australië is een groot gedeelte van het leefgebied van de potoroes verdwenen. Ook is door de komst van ingevoerde roofdieren als vossen en katten het aantal potoroes flink gedaald. Door het opzetten van “roofdiervrije” natuurgebieden hebben de potoroes in Australië weer een veilig thuis.

Bronnen:

Potorous tridactylus

NaamLangsnuitpotoroe
KlasseMammalia (Zoogdieren)
OrdeDiprotodontia (Klimbuideldieren)
FamiliePotoroidae (Kangoeroeratten)
GeslachtPotorous (Potoroes)
SoortPotorous tridactylus
Grootte man300 – 400 mm
Grootte vrouw300 – 400 mm
Staartlengte150 – 260 mm
Gewicht man700 – 1800 gram
Gewicht vrouw700 – 1800 gram
PaartijdHet hele jaar door
Paringsinterval2 keer per jaar 
Draagtijd38 dagen 
NestBovengronds nest van droge vegetatie tussen graspollen, onder bosjes en dichte struiken
GeboorteHet hele jaar door
Geboortegewicht0,3 gram
Aantal jongen1 jong
Spenen120 – 170 dagen
Geslachtsrijp man1 jaar 
Geslachtsrijp vrouw1 jaar
Levensduur4 – 5 jaar
Voeding in de natuurFruit, planten, schimmels, truffels en insecten.
Voeding in dierentuin
LeefgebiedZuidoost-Australië van Zuidoost-Queensland tot West-Victoria, op Tasmanië en op de eilanden Kingeiland, Flinderseiland en Frencheiland
Groep/solitairSolitair
Fokprogramma
CITES– 
IUCNBijna bedreigd (NT, 28-05-2014)

Ontdek meer van zoo-dieren.nl

Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.

Scroll naar boven