Rode reuzenkangoeroe

Beschrijving van de rode reuzenkangoeroe

Leefgebied

Rode reuzenkangoeroes leven op steppen en savannen in West en Midden-Australië. Deze gebieden zijn over het algemeen erg droog.

Uiterlijk

Ze hebben een lengte van 1.10 meter tot 1.60 meter. De mannetjes worden groter dan de vrouwtjes en hebben een roodbruine vacht terwijl de vrouwtjes een grijs-blauwe vacht hebben. De lange gespierde staart en de onderzijde van de kangoeroe zijn licht. De achterpoten zijn krachtig en worden meestal meer dan 26 centimeter lang. De oren zijn groot en beweeglijk.

Voortbeweging

De rode reuzenkangoeroe beweegt zich voornamelijk door middel van sprongen voort. Gemiddeld springt de rode kangoeroe twee meter ver en de snelheid is gemiddeld 20 km/u. Wanneer de kangoeroe aan het grazen is, beweegt hij zich op alle vier de poten voort. Wanneer hij zich bedreigd voelt kan hij sprongen maken van wel 10 meter ver en 3 meter hoog en een snelheid van 65 km/u bereiken.

Wetenswaardigheden

• De rode reuzenkangoeroe is goed aangepast aan het leven in een waterarm gebied. Hij kan zelfs enkele weken zonder te drinken. Hij ontwijkt wel zoveel mogelijk de hitte van Australië door overdag minder actief te zijn dan ’s nachts. In gebieden zonder drinkpoelen kan de rode reuzenkangoeroe zelf water opgraven door een gat tot een meter diep met zijn voorpoten te graven.

Voedsel in de natuur

Het voedsel van de rode reuzenkangoeroe in de natuur bestaat uit grassen en kruiden.

Gedrag

Ze leven in groepen van acht tot tien kangoeroes. Deze groepen worden ook wel “mobs” genoemd.

Predatie

De grootste vijanden zijn dingo’s en mensen. De dingo’s zijn een verwilderde honden uit Australië die in roedels leven en jagen. De rode reuzenkangoeroe verweert zich door de roedel naar een waterpoel te lokken, hier probeert hij de dingo’s te verdrinken. Ook kan hij zich goed verweren met zijn sterke achterpoten. Een trap van de rode reuzenkangoeroe kan voor een dingo dodelijke gevolgen hebben. Mensen jagen op de kangoeroes voor hun vacht en hun vlees. Schapenherders zien kangoeroes hierdoor als vleesconcurrent van hun schapen, waardoor ze ook op kangoeroes jagen.

Voortplanting in de natuur

De dominantste mannetjes in een groep paren met alle vrouwtjes. De vrouwtjes zijn het gehele jaar door vruchtbaar en de paringstijd is niet gebonden aan een seizoen. De draagtijd van een jong is kort, namelijk 33 dagen. Het jong is bij de geboorte nog kaal en blind en weegt slechts één gram. Na de geboorte kruipt het jong naar de buidel van haar moeder waar het zich vervolgens vastzuigt aan één van de vier tepels om melk te krijgen. Pas na 200 dagen verlaat het jong de buidel voor het eerst. Bij gevaar keert het jong terug naar de buidel. Wanneer het jong meer dan vier kilo weegt, wordt het zelfstandig. Het vrouwtje is na 14 tot 22 maanden geslachtsrijp. Het mannetje na 2 jaar. De Rode reuzenkangoeroes worden gemiddeld zes tot zeven jaar oud.

Bronnen:

• IUCN: Ellis, M., van Weenen, J., Copley, P., Dickman, C., Mawson, P. & Woinarski, J. 2016. Macropus rufus. The IUCN Red List of Threatened Species 2016: e.T40567A21953534. https://dx.doi.org/10.2305/IUCN.UK.2016-2.RLTS.T40567A21953534.en Accessed on 26 March 2012.
• Zodiac Animals

Macropus rufus

Naam	Rode kangoeroe
Klasse	Mammalia (zoogdieren)
Orde	Diprotodontia (Klimbuideldieren)
Familie	Macropodidae (Kangoeroes)
Geslacht	Macropus
Soort	Macropus rufus
Grootte ♂	130 – 160 cm
Grootte ♀	85 – 105 cm
Staart ♂	100 – 120 cm
Staart ♀	65 – 85 cm
Gewicht	90 kg
Paartijd	Het hele jaar door
Paringsinterval	Gem. 3 jongen in 2 jaar
Draagtijd	33 dagen
Nest	Buidel
Geboorte	Het hele jaar door
Geboortegewicht	Gem. 0.784 gram
Aantal jongen	1 jong
Spenen	360 dagen
Geslachtsrijp ♂	20 – 24 maanden
Geslachtsrijp ♀	15 – 20 maanden
Levensduur	Tot 22 jaar in de natuur
Voeding in de natuur	Bladeren van struiken, gras en planten (vooral granen)
Voeding in de dierentuin	Kangoeroebrok, browserbrok, wortel, vit.E Selenium poeder, hooi, takken
Leefgebied	Op de savannen en droge steppen van West- en Midden-Australië
Groep/solitair	Groepen (mobs) van gem. 10 dieren
Fokprogramma	ESB: DALTON-FURNESS, David Gill, 1999
CITES	–
EU Listing	–
IUCN	Niet bedreigd (LC)