
License: CC BY 2.0

Cercocebus torquatus.
The IUCN Red List of Threatened Species 2008. Accessed on 20 December 2018

License: CC BY-SA 3.0
Beschrijving van de roodkruinmangabey
Leefgebied
De roodkruinmangabey leeft in de beboste kustgebieden van de Atlantische oceaan in West- en Midden-Afrika, Kameroen, Congo, Equatoriaal-Guinea, Gabon en Nigeria.
Hij leeft over het algemeen in moerasgebieden, mangroves en valleibossen, maar in het droge seizoen, wanneer de vruchten schaarser zijn, is hij vaak gedwongen om van deze habitats af te wijken.
Uiterlijk
Deze grote, leigrijs gekleurde mangabeys hebben hun naam te danken aan hun opvallende kastanjebruine kruin die wordt omringd door een witte kraag. Grote zwarte oren steken boven de witte kraag uit. De vacht is ook wit aan de buikzijde van hun slanke lichaam.
De witte oogleden vallen erg op in het zwarte gezicht. Dit is ook de reden waarom sommigen ze de “vierogige” apen noemen.
Zoals alle mangabeys is de donkergrijze staart langer dan het lichaam en steekt de witte punt hiervan boven hun kop uit.
De kop-romplengte van mannetjes bedraagt 47 tot 67 cm en die van vrouwtjes 45 tot 60 cm. Mannetjes wegen 7 tot 12.5 kg en vrouwtjes 5 tot 8 kg.

License: CC BY-SA 2.0
Voortbeweging
Roodkruinmangabeys leven zowel op de grond als in bomen.
Wetenswaardigheden
- Cercocebus is Grieks voor ‘staartapen’.
- Deze soort wordt soms de “vierogige aap” genoemd vanwege de opvallende witte oogleden.
Voedsel in de natuur
Ze eten fruit, noten, zaden, jonge bladeren, gras, paddenstoelen en ongewervelde dieren, maar ze eten voornamelijk vruchten en noten die in hun weelderige boshabitat groeien. Ze vullen hun dieet ook aan met stengels en wortels van planten die in het kreupelhout groeien. Deze primaten hebben sterke snijtanden waardoor ze ook harde zaden kunnen eten, wat de meerkatten met wie ze hun leefgebied delen niet kunnen.
Gedrag
Roodkruinmangabeys leven in grote groepen van 10 tot 35 dieren. In deze groepen komen meerdere mannetjes voor, waarvan de meeste vreedzaam samenleven en zelden enige vorm van dominant gedrag vertonen.
Alle leden van een groep vertonen zeer expressief gedrag. Ze lopen met hun staart gebogen over de rug, met de witte punt net boven de kop. Bewegingen van de staart en de kop dienen als een vorm van communicatie met andere leden van de groep. Ze communiceren bovendien door hun witte oogleden op en neer te doen.
Luid gekrakeel en alarmroepen echoën door het bos om in contact te blijven met de leden van de groep en om hun locatie duidelijk te maken aan naburige groepen. Vaak gaat dit geroep gepaard met het schudden aan takken en het maken van grimassen door volwassen mannetjes.
Ze leven zowel in bomen als op de grond, maar voornamelijk in de onderste lagen van de bossen, vooral in moerasbossen. Omdat ze zowel op de grond als in bomen leven hebben ze een vrij breed scala aan leefgebieden, waaronder moeras- en landbouwgebieden. Ze gebruiken de bomen meestal om voedsel te zoeken en als toevluchtsoord om zich te verstoppen en te slapen, maar vooral om te ontsnappen aan vijanden zoals arenden en op de grond levende roofdieren zoals luipaarden.
Predatie
Predatoren zijn luipaarden en adelaars.
Voortplanting in de natuur
Roodkruinmangabeys zijn geslachtsrijp op een leeftijd van 5-7 jaar. Het achterwerk van een vrouwtje begint te zwellen wanneer ze kan paren, wat een duidelijk visueel signaal is voor een mannetje. De draagtijd bedraagt ongeveer 170 dagen en een vrouwtje krijgt iedere keer maar één jong.
De jongen worden geboren met een zachte vacht en met de ogen open. Na de geboorte houden ze zich aan de buik van de moeder vast. Het gemiddelde gewicht van de jongen is onbekend. Wanneer ze wat ouder zijn, kruipen ze op de rug van hun moeder terwijl deze zich door het bos begeeft. De jongen worden na 7 tot 10 maanden gespeend. Ze blijven echter dicht bij hun moeder totdat ze een nieuw broertje of zusje krijgt, na ongeveer 1 jaar en 3 maanden.
Waarschijnlijk kennen roodkruinmangabeys geen vaste paartijd. De meeste informatie is echter afkomstig van soorten die in gevangenschap leven en er is weinig bekend over de voortplanting in het wild.
Bedreiging
Zoals veel Afrikaanse primaten vormen habitatverlies, aantasting van hun habitats en de jacht bedreigingen voor roodkruinmangabeys. Ze kwamen ooit wijdverspreid voor, maar ze verdwijnen nu uit gebieden waar de landbouw zich heeft uitgebreid tot hun habitats en in gebieden waar er jachtdruk is.
Deze soort heeft te lijden van de intensieve jacht, met name in Kameroen en Nigeria. Door het ver reikende kabaal wat ze maken zijn ze gemakkelijk te lokaliseren. Ze raken ook gevangen in strikken van draad die rond dorpen zijn uitgezet om kleine op de grond levende zoogdieren te vangen.
Conservatie
Beschermde gebieden voor roodkruinmangabeys zijn het Loanga en het Mayumba National Park in Gabon en het Conkouati-Douli National Park in Congo, maar er is een gebrek aan effectieve maatregelen tegen stroperij die deze soort voldoende bescherming kunnen bieden.
Bronnen
- IUCN: Oates, J.F., Gippoliti, S. & Groves, C.P. 2008. Cercocebus torquatus. The IUCN Red List of Threatened Species 2008: e.T4201A10621068. https://dx.doi.org/10.2305/IUCN.UK.2008.RLTS.T4201A10621068.en Accessed on 20 December 2018.
- Arkive: https://www.arkive.org/red-capped-mangabey/cercocebus-torquatus/ Accessed on 20 December 2018
- Animal Diversity Web: Nguyen, K. 1999. “Cercocebus torquatus” (On-line), Animal Diversity Web. Accessed December 20, 2018 at https://animaldiversity.org/accounts/Cercocebus_torquatus/
Cercocebus torquatus
Naam | Roodkruinmangabey |
Klasse | Mammalia (zoogdieren) |
Orde | Primates (Primaten) |
Familie | Cercopithecidae (Apen van de Oude Wereld) |
Geslacht | Cercocebus |
Soort | Cercocebus torquatus |
Kop-romplengte | ♂ 47- 67 cm, ♀ 45 – 60 cm |
Gewicht | ♂ 7 – 12 .5 kg, ♀ 5 – 8 kg |
Schouderhoogte | |
Staartlengte | 52-58 cm |
Paartijd | Geen vaste paartijd |
Paringsinterval | 457 dagen |
Draagtijd | 170 dagen |
Nest | Jong klampt zich aan buik moeder vast |
Geboorte | Geen vaste periode |
Geboortegewicht | |
Aantal jongen | 1 |
Spenen | 7 – 10 maanden |
Geslachtsrijp | 5 – 7 jaar |
Levensduur | 20-30 jaar in het wild |
Voeding in de natuur | Vruchten, noten, stengels en wortels |
Leefgebied | Beboste kustgebieden van de Atlantische oceaan in West- en Midden-Afrika, Kameroen, Congo, Equatoriaal-Guinea, Gabon en Nigeria. |
Groep/solitair | Groepen |
Fokprogramma | ESB: Barcelona-Zoo, Maria Teresa Abello, Parc Zoologic Barcelona |
CITES | Appendix II (04/02/1977) |
EU Listing | Annex B (04/02/1977) |
IUCN | Bedreigd (EN, 17-01-2019) |
Ontdek meer van zoo-dieren.nl
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.