
License: CC BY-SA 2.0


License: CC BY-NC-SA 2.0
Beschrijving van de wilde cavia
Leefgebied
De wilde cavia leeft in Zuid-Amerika, op een hoogte van 400 tot 3000 m boven zeeniveau, in Colombia, Ecuador, Venezuela, Guyana, Brazilië, Bolivia, noord Argentinië, Uruguay en Paraguay. In Peru komt de wilde cavia ook in lagere gebieden voor. Ze leven in de neotropische gebieden maar komen niet voor in de tropische regenwouden. Ze geven de voorkeur aan gebieden met dikke bodembedekkers.
Uiterlijk
De wilde cavia is een middelgroot, plantenetend, knaagdier met een gedrongen, staartloos lichaam en een grote kop die eindigt in een stompe snuit. De poten zijn kort en de voeten zijn onbehaard. Aan de voorvoeten zitten drie en aan de achtervoeten vier tenen welke voorzien zijn van sterke klauwen. De wilde cavia’s hebben een lange, grove, donkergrijs-bruine vacht maar er komen rode of zwarte variaties in kleur voor.
Het gewicht varieert van 520 tot 795 g, met een gemiddeld gewicht van 637 g. De lengte varieert van 196 tot 320 mm met een gemiddelde lengte van 274 mm. Mannetjes zijn vaak groter (11%) dan vrouwtjes.
Zoals de meeste knaagdieren, hebben ze geen hoektanden. De tanden groeien steeds door en worden door het continue knagen op lengte gehouden.
Wetenswaardigheden
Wilde cavia’s zijn gastheren voor diverse vormen van parasieten, zoals vlooien, luizen en mijten.
Ze hebben twee verschillende geurklieren, de dorsaal gelegen talgklier en de perineale klier, gelegen bij de anus. Hoewel mannetjes over het algemeen vaker geuren afzetten dan vrouwtjes, zetten ze beide geuren af met hun perineale klier bij verstoring van hun gebied. De geurmarkering wordt gebruikt om het grondgebied af te bakenen en om zowel rivaliserende mannetjes te weren als om potentiële partners aan te trekken.
Ze communiceren ook door middel van hoog gegil en geschreeuw dat als waarschuwing wordt gebruikt voor soortgenoten wanneer potentiële bedreigingen worden waargenomen.
Voedsel in de natuur
De wilde cavia eet voornamelijk gras en verder bladeren, zaden, bloemen en bast.
Gedrag
De wilde cavia leeft in kleine groepjes die meestal bestaan uit één mannetje en één of twee vrouwtjes. Hoewel iedere groep een apart nest heeft wat verborgen ligt onder bosjes en vegetatie, delen ze een complex ondergronds netwerk van tunnels en gangen met verschillende andere groepen die in de buurt leven.
Omdat ze een gemakkelijke prooi zijn voor roofdieren zoeken ze alleen bij zonsopgang en zonsondergang naar voedsel, waarbij ze dichtbij beschutting blijven. Ze foerageren vaak in groepen, waardoor efficiënter gewaakt kan worden tegen roofdieren. Hierdoor kan relatief meer tijd aan voedsel zoeken worden besteed. Wanneer potentiële roofdieren worden ontdekt, waarschuwen ze elkaar door middel van een hoge schelle schreeuw.
Mannetjes kunnen zeer agressief zijn naar andere mannetjes.
Predatie
Wilde cavia’s zijn een belangrijke bron van voedsel voor veel middelgrote tot grote carnivoren, waaronder katten, honden, opossums, marterachtigen, roofvogels, slangen en hagedissen. Vanwege hun omvang jagen kleinere roofdieren alleen op de jongen.
Voortplanting in de natuur
Vergeleken met de meeste andere knaagdieren, plant de wilde cavia zich relatief langzaam voort. Hoewel de wilde cavia zich het hele jaar door kan voortplanten, worden de meeste jongen geboren tussen september en april. Eén mannetje paart met meerdere, meestal twee, vrouwtjes.
Vrouwtjes kunnen jaarlijks tot vijf keer jongen krijgen met gemiddelde twee jongen per nest. De draagtijd bedraagt ongeveer 62 dagen. Wanneer de jongen worden geboren zijn ze al zeer goed ontwikkeld. De ogen zijn open en ze zijn volledig behaard. Hoewel ze normaal gedurende drie weken zogen zijn ze op de eerste dag al in staat om te lopen en om vast voedsel te eten.
De vrouwtjes zorgen 25 tot 35 dagen voor de jongen, hoewel deze jongen al na 5 dagen in staat zijn om voor zichzelf te zorgen. De mannetjes beschermen de vrouwtjes en de jongen gedurende een korte tijd na de geboorte.
Wilde cavia’s zijn na ongeveer 30 dagen al geslachtsrijp en kunnen in het wild ongeveer 8 jaar oud worden. In de natuur is de gemiddelde leeftijd, met name door de predatie, niet meer dan 3 jaar. In gevangenschap kunnen ze 10 jaar worden.
Bedreiging
De populaties zijn over het algemeen stabiel, met slechts een geringe daling, wat te wijten is aan menselijke activiteit. Lokaal wordt er soms op deze soort gejaagd voor voedsel.
Bronnen
- EOL: Katja Schulz, “Cavia aperea” Encyclopedia of Life, available from https://eol.org/pages/1038676 Accessed 21 Aug. 2012
Cavia aperea
Naam | Wilde cavia |
Klasse | Mammalia (Zoogdieren) |
Orde | Rodentia (Knaagdieren) |
Familie | Caviidae (Cavia-achtigen) |
Geslacht | Cavia |
Onderfamilie | Caviinae |
Soort | Cavia aperea |
Grootte man | 19,6 tot 32,0 cm (11% groter dan vrouwtje) |
Grootte vrouw | 19,6 tot 32,0 cm |
Gewicht man | 520 tot 795 g |
Gewicht vrouw | 520 tot 795 g |
Paartijd | Hele jaar door met piek tussen juli en februari |
Paringsinterval | Max. 5 keer per jaar |
Draagtijd | 62 dagen |
Nest | Ondergronds gangenstelsel |
Geboorte | Hele jaar door met piek tussen september en april |
Geboortegewicht | 60 gram |
Aantal jongen | Gemiddeld 2 |
Spenen | 21 dagen |
Geslachtsrijp man | 30 dagen |
Geslachtsrijp vrouw | 30 dagen |
Levensduur | Tot 8 jaar in de natuur, gemiddeld 3 |
Voeding | Gras en verder bladeren, zaden, bloemen en bast |
Leefgebied | Colombia, Ecuador, Venezuela, Guyana, Brazilië, Bolivia, noord Argentinië, Uruguay en Paraguay |
Groep/solitair | Kleine familiegroepjes groepjes, 5 tot 10 dieren |
CITES | – |
IUCN | Niet bedreigd (LC) |
Ontdek meer van zoo-dieren.nl
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.